King of the Court bij Sla Raak – Oranje boven en ballen slaan!
Afgelopen zaterdag kleurde het Tennis- en Padelpark Sla Raak in Winschoten voor het eerst oranje... en dat lag deze keer niet alleen aan de luchtvervuiling of een avondje teveel Koningsdag, maar aan onze eigen editie van King of the Court!
Onder een stralend zonnetje, dat zo uit een reisgids voor Ibiza leek te zijn gekopieerd, kwamen zestien enthousiaste spelers opdagen. Sommigen volledig in oranje uitgedost alsof ze zó de troonopvolging konden aanvragen. Anderen beperkten zich tot een subtiel vlaggetje op de wang — maar hé, meedoen is belangrijker dan verkleden.
De spelregels? Simpel... nou ja, soort van.
Iedereen speelde zes potjes van ongeveer 15 minuten. Win je? Dan hup, baan omhoog, richting de koninklijke sferen. Verlies je? Dan schuifel je bescheiden een baan omlaag, een beetje zoals bij een slechte auditie voor The Voice.
Het fanatisme was bij sommige partijen zó hoog, dat zelfs de ballen een trauma opliepen. Er werd gestreden, geslagen, gelachen (en af en toe een schouder gerold na een iets te fanatieke smash).
De line-up van de dag:
- Emiel Hendriks (speelde soms sneller dan zijn eigen schaduw)
- Evelien Hendriks (altijd goedgemutst en soms ook goedgeslagen)
- Gert (die stiekem droomde van een koninklijke eretitel)
- Frans Teuben (kon bijna de ballen laten zweven met z’n forehand)
- Harry Ties (bekend van zijn winnende glimlach en scherpe smashes)
- Mart Abee (had in gedachten al de bokaal op de schoorsteen staan)
- Gonda (kon je niet alleen verslaan, maar ook uitlachen als je onderuit ging)
- Aaron Bakker (bakt niet alleen taarten, maar ook tegenstanders in)
- Niels Bosman (bewees dat snelheid soms belangrijker is dan stijl)
- Hans Straus (verloor zelden zijn humor, ook niet als hij de baan af mocht rollen)
- Jaron Hessels (speelde stiekem ook voor Team Oranje)
- Marc Hendriks (de man die bewees dat slim spelen beter werkt dan hard slaan)
- Nienke Hendriks (kan in één soepele beweging serveren én lachen)
- Heleen Meulenkamp (hield het hoofd koel, zelfs toen anderen smolten)
- Richard Meulenkamp (zag er koninklijk uit in z’n outfit, minder in zijn netfouten)
- Egbert Tiggelaar (vond elke bal ‘een kans’... ook de missers)
En de winnaars zijn...
Marc Hendriks en Aaron Bakker gingen er uiteindelijk vandoor met de felbegeerde titel King of the Court!
Met slagen scherper dan de tong van Gordon en voetenwerk sneller dan de muziek bij een polonaise, lieten zij de concurrentie achter zich.
Gefeliciteerd heren!
(Volgende keer graag ook in vol ornaat met een koningsmantel en gouden racket, graag.)
En toen... de borrel!
Na afloop, toen de spieren piepten en kraakten als een oude kast, was het tijd voor het échte toernooi: het borrelplankjes-eten-en-oranjebitter-drinken-toernooi!
Onder luid geklets en proostende glazen werd onze koning (en stiekem ook onszelf) nog eens extra in het zonnetje gezet.
Oh ja, over foto's gesproken...
Natuurlijk wilden we deze geweldige dag ook vastleggen voor het nageslacht. Alleen jammer dat het fototoestel besloot om óók volop mee te stralen... Resultaat: overbelichte foto's waarop we allemaal lijken alsof we direct uit de hemel zijn komen wandelen.
Kortom, prachtige herinneringen – alleen iets minder geschikt voor in een fotoboek, tenzij je van het thema ‘witte schimmen in fel licht’ houdt.
Maar ach, dan maar extra goed in het geheugen gegrift, toch? En een goeie reden om volgend jaar wél een professionele fotograaf met zonnebril in te huren.
Kortom: het was een dag vol actie, lol en vooral veel oranje.
We kunnen nu al niet wachten op de volgende editie — misschien volgend jaar inclusief een prijs voor de meest dramatische uitglijder of de mooiste "ik-doe-alsof-ik-die-bal-liet-gaan" actie!
Tot dan!
